29-5
Lieve
HGC’ers!
Wat
is het fijn om weer twee keer in de week op de club te zijn! Het is prachtig om
te zien dat vanaf het moment dat de jeugd weer mocht trainen alle vrijwilligers
die de club rijk is zich lieten horen! Ook wij, spelers van heren 1, helpen mee
om de jeugd training te geven in deze periode. Ikzelf heb natuurlijk geholpen
bij de keeperstraining. Het enthousiasme om duikend en vliegend de ballen uit
het doel te houden werkte aanstekelijk! Gelukkig mocht ikzelf daarna ook aan de
bak met heren 1.
Niet
alleen bij HGC zijn de trainingen weer hervat. Sinds drie weken zijn we met het
Nederlands team ook weer aan het trainen. In deze periode zijn duels en
partijtjes niet mogelijk, maar deze periode kan mooi worden ingezet om aan de
technische skills van de spelers te werken. Keeperstraining is gelukkig zo goed
als normaal mogelijk, waardoor ook wij, de keepers, goed aan onze technische
vaardigheden kunnen werken.
Dit
zou een periode moeten zijn die bomvol zou staan van hockey. De ontknoping in
de Hoofdklasse, wedstrijden in de FIH Pro League, voorbereiding op de
Olympische Spelen in Tokio. In plaats daarvan hebben we onze stick bijna twee
maanden moeten missen en trainen we nu op 1,5 meter afstand van elkaar zonder
een gezamenlijk doel in de nabije toekomst. We moeten de situatie nemen zoals
die is en vooral genieten van wat ondertussen wel weer kan. Zoals is te lezen
ben ik in ieder geval dolblij weer in mijn stinkende keeperspak te kunnen staan
op de velden van HGC en bij de trainingen van het Nederlands team.
Laten
we zorgen dat deze lente en zomer het clubgevoel van HGC meer dan ooit te
voelen is.
Tot
snel op HGC!
Sam
van der Ven
Beste
en geliefde HGC-ers,
Wat
een gekke tijd. Geen ijskoude en zeiknatte doordeweekse trainingen meer, geen
scheidsrechters op zondag die constant de verkeerde kant op wijzen en geen
shuttles meer tijdens een training. Ik ben deze dingen in de periode zonder
hockey gaan missen en ook gaan waarderen. Ik hoop dat iedereen zoveel mogelijk
gezond en veilig is en dat we snel weer het veld met z’n allen normaal op
mogen.
Aan
het begin van de ‘lockdown’ was ik zelf wat grieperig en misselijk en besloot
ik om niemand hier thuis in Amsterdam in gevaar te brengen en ben ik richting
mijn ouders gegaan. Voor de zekerheid heb ik mij laten testen en ‘gelukkig’
vertoonde ik enkele symptonen van griep en niet van het virus. A fin, 5 weken
lang bij mijn ouders gezeten en eigenlijk elke dag wel iets van een work-out
gedaan. Samen met mijn zusje – spelend bij Schaerweijde D1 en haar vriend
(spelend bij Leusden H1) hebben we De Loopclub opgericht. We spraken dagelijks
met elkaar af om het lopen en workout-en wat leuker en gezelliger te maken, dat
heeft zeker geholpen.
Inmiddels
staan we weer op het veld, mogen we weer doen wat we het liefst doen en is de
situatie al meerdere keren positief veranderd. Er is nog iets wat is veranderd,
de club waar ik volgend jaar ga spelen. Huh? Ja echt waar.. Na een jaar heb ik
besloten het prachtige HGC in te ruilen voor een ander lichtblauw-tenue ->
Laren.
De
liefde en passie die ik heb voor het spelletje was doorslaggevend.
Desalniettemin heb ik van elke seconde op HGC genoten en heb ik veel vrienden
en goede maten aan dit jaar overgehouden. Ik hoop dat iedereen in een goede
gezondheid verkeert en blijft en ik zie jullie vast en zeker snel langs de lijn
of op het hockeyveld.
Thomas
Vis.