Het mag duidelijk zijn dat op deze alweer zonnige dag Bloemendaal uit een ander vaatje zou gaan tappen. Vanzelfsprekend waren de verwachtingen nu hoger bij het HGC-team en -supporters. Maar er werd fel getapt uit dat andere Bloemendaal vaatje. Bloemendaal werkte keihard en domineerde, maar dat leidde, wederom mede door doelman Sam van der Ven niet tot treffers. Na rust in de 39ste minuut schoof Alan Forsyth de 0-1 erin bij HC Bloemendaal. Misschien zou je dat niet eens willen omdat je er zeker van bent dat je op dat moment Bloemendaal ontketent en nog scherper maakt. De vraag was kon HGC deze weelde van een voorsprong aan. Het antwoord was echter: nee. Al 3 minuten later knalde er een strafcorner genomen door Bloemendaal in het HGC goal: 1-1. De HGC-supporters die al visioenen hadden van winst en dus een finale tegen Pinoké begonnen toch te twijfelen. Toen alweer 3 minuten later de 2-1 op het scorebord stond was het eigenlijk gedaan. HGC deed natuurlijk van alles om weer tot een gelijkmaker of meer te komen, maar het mocht niet baten. Sam van der Ven hield er nog liefst 3 corners uit, maar de strafcorner die HGC mocht nemen leverde geen doelpunt op. Bloemendaal was en bleef de bovenliggende partij. En dan constateer je na afloop dat HC Bloemendaal de terechte winnaar was. Teleurstelling, want men had gehoopt op die kans, op iets dat "men" niet voor mogelijk hield. Hoe mooi is het dat coach Paul van Ass in staat is om toch positief dit alles af te sluiten met zijn team en dat het HGC team is staat was het einde van hun seizoen met opgeheven hoofd te "vieren" op 't Kopje. Dat viel ook de Bloemendalers in positieve zin op. Floris van der Linden, die nu dus echt klaar is met tophockey, sprak mooie inspirerende woorden tot zijn team. Emotie! Sport haalt zelf als er een nederlaag verwerkt moet worden uiteindelijk het goede naar boven. Paul van Ass zei tot zijn mannen: "We mogen trots zijn en 'the we is more important than the me'  ".